W Olsztynie odbyła się konferencja wojewódzka "Zachowania Suicydalne dzieci i młodzieży - wyzwania w profilaktyce i terapii". Organizatorem wydarzenia był samorząd województwa.
Wydarzenie skierowane było głównie do: nauczycieli, wychowawców, pedagogów szkolnych, psychologów oraz innych pracowników oświaty.
Nie zabrakło również terapeutów, pracowników socjalnych, asystentów rodziny, przedstawicieli służby zdrowia, profilaktyków. W konferencji udział wzięło około 300 osób, w tym blisko 100 osób uczestniczących w transmisji online.
Konferencję otworzył Gustaw Marek Brzezin, marszałek województwa warmińsko-mazurskiego, dziękując za tak duże zainteresowanie tym trudnym tematem, jakim są zachowania samobójcze wśród dzieci i młodzieży. Odniósł się do danych statystycznych dotyczących samobójstw w Polsce oraz podkreślił, że niezwykle ważna jest współpraca na wszystkich szczeblach, która pomoże eliminować ryzyko aktów samobójczych, również wśród najmłodszych.
Brak wizji i poczucie beznadziejności
To właśnie ten temat został podjęty jako pierwszy przez zaproszonych prelegentów. Profesor Jacek Szczepkowski z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu podkreślił, że brak wizji przyszłości oraz poczucie beznadziejności sytuacji i możliwości poradzenia sobie z nią sprawiają, że młody człowiek zakończenie swojego cierpienia dostrzega jedynie w śmierci. Należy pamiętać, że pomóc może każdy z nas, ponieważ te najważniejsze rozmowy odbywają się nawet wtedy, kiedy nie spodziewamy się, jaką mają wagę. Często nie wiemy, że obok nas siedzi potencjalny samobójca, a nasz brak empatii i zrozumienia może jedynie pogłębić jego poczucie zrezygnowania. Działania instytucjonalne polegające na eliminowaniu ryzyka samobójstw powinny opierać się na ocenie tego ryzyka (skala zjawiska, statystyki itp.) oraz na przeciwdziałaniu zachowaniom suicydalnym u konkretnych osób zagrożonych, zamiast bazować jedynie na szerszej perspektywie (profilaktyka ogółem).
Jacek Doliński - psycholog, psychoterapeuta z Kliniki Uniwersyteckiej SWPS w Warszawie - podjął temat reagowania na fakt, kiedy dziecko mówi o śmierci. Podkreślił, że żadnego wołania o pomoc nie można uznać za szantaż emocjonalny bądź blef. Należy zawsze komunikować się z dzieckiem zrozumiałym dla niego językiem, unikać oceniania, stosować logiczne porównania i przykłady, ale przede wszystkim kontrolować swoje emocje, bo dzięki temu mamy również wpływ na emocje dziecka. Okazanie zainteresowania dziecku w każdej sytuacji sprawi, że chętniej zwróci się do nas w potrzebie, kiedy pragnie wsparcia, otuchy.
Temat kontynuowała doktor Magdalena Skotnicka-Chaberek - psychoterapeutka i superwizorka psychoterapii poznawczo-behawioralnej z Kliniki Uniwersyteckiej SWPS w Warszawie - prezentując mechanizm interwencji kryzysowej podejmowanej wobec dziecka
po próbie samobójczej. Niezwykle ważnym narzędziem w walce o przywrócenie zdrowia psychicznego osoby w kryzysie jest terapia poznawczo-behawioralna. Poznawanie samego siebie, jak i środowiska, w którym dany człowiek funkcjonuje na co dzień, wpływa na zmniejszenie ryzyka powtórzenia próby samobójdziej w przyszłości, ale także na zmniejszenie zagrożenia wystąpienia innych zdarzeń niepożądanych, jak np. samookaleczenia.
Jakie wsparcie można zaoferować?
Jakie wsparcie należy zaoferować dzieciom, w otoczeniu których jest osoba po próbie samobójczej (np. kolega z klasy)? Należy zapewnić dzieciom jak najszybszy kontakt z osobą dorosłą, którą darzą zaufaniem (unikać konieczności rozmawiania z osobą obcą, której nie zdążą zaufać) oraz zapewnić, że w każdym momencie mogą zwrócić się do dorosłych z prośbą o rozmowę, pomoc i wsparcie.
Pani doktor podkreśliła, że pomoc dorosłym jest równoznaczna z pomocą dzieciom, gdyż wykwalifikowana kadra to już połowa sukcesu w dążeniu do poprawy zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Dlatego tak ważny jest rozwój kwalifikacji terapeutów, nauczycieli i środowisk lokalnych.
Co powinno wzmagać czujność dorosłych?
Marcin Łokciewicz - pedagog, terapeuta z Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży w Zaborze - podzielił się "dobrymi praktykami" z pracy z osobami po próbie samobójczej. Podkreślił pozytywny wpływ otoczenia na ludzi będących w kryzysie psychicznym, nie tylko tego w postaci wykwalifikowanej kadry, ale także "pozaosobowego" otoczenia bezpośredniego, takiego jak: ciepły, na bieżąco modernizowany i doposażany budynek, bliskość natury (tereny zielone, zwierzęta), oddalenie od zgiełku, hałasu, znanych ścieżek i miejsc. Czas terapii powinien być dla młodego człowieka ofiarowaniem nie tylko profesjonalnego wsparcia zdrowotnego, ale także spokoju, harmonii i wewnętrznego wyciszenia.
Na zakończenie konferencji komisarz Ewa Szczepanek - ekspert ds. nieletnich i profilaktyki społecznej Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie - zaprezentowała dane statystyczne dotyczące aktów samobójczych podejmowanych w województwie warmińsko-mazurskim. Niewątpliwie zawsze będą one zbyt wysokie. Należy jednak podkreślić, że dużą grupę wśród młodych ludzi podejmujących próby samobójcze są tak zwani "młodzi dorośli", czyli osoby pomiędzy 19 a 24 rokiem życia. Najrzadziej akty samobójcze odnotowuje się u najmłodszych dzieci (do 12 roku życia), jednak wciąż jest takich przypadków nawet kilka rocznie. W 2020 r. 6 osób małoletnich popełniło samobójstwo (13 osób z grupy wiekowej 19-24 również nie udało się uratować).
Komisarz zaprezentowała również najważniejsze numery alarmowe, pod którymi można szukać pomocy:
Konferencję podsumowała Jolanta Piotrowska - członek zarządu województwa warmińsko-mazurskiego, dziękując za zaangażowanie prelegentom, uczestnikom konferencji (również tym zebranym online) oraz organizatorom. Podkreśliła wagę rozmawiania o tym trudnym temacie i zapewniła o dalszym wspieraniu najistotniejszych obszarów tematycznych będących w kompetencji samorządu województwa warmińsko-mazurskiego.
WWiM
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz