OSTRÓDZKIE DYSKUSJE O PRZESTRZENI MIEJSKIEJ

Wczoraj, w czytelni MBP w Ostródzie,  dr Wiesław Skrobot po raz kolejny mówił o przestrzeni miejskiej. Tym razem temat prelekcji brzmiał:  " Miastotwórcze potencjały przedmieść. Możliwość konsolidacji przestrzeni miejskiej Ostródy wobec uwikłań komunikacyjnych".

Wiesław Skrobot wyszedł od historycznego rozwoju  miasta. Wskazał na przedmieścia- ul. Gizewiusza, Polną, Olsztyńską i mokradła Drwęcy. Zaznaczył, że miasto zaczynało się stawać nowoczesne po wielkim pożarze w 1788 roku. Następnie wykładowca przeszedł do uwikłań komunikacyjnych.

Od momentu wybudowania linii kolejowej (1872 r.) Ostróda została podzielona na dwie części- północną i południową.

Obecnie powstający wiadukt na trzecim przejeździe również będzie rozbijał strukturę miasta. Jest jeszcze nowo wybudowana obwodnica Ostródy - trasa S-7, która  także wpływa na spójność miasta, ponieważ zmieniły się miejsca wjazdu.

Wiesław Skrobot starał się  odpowiedzieć na pytanie, jakie są możliwości uzyskania wewnętrznej spójności struktury miasta wobec takich uwikłań komunikacyjnych.

Według wykładowcy dużą rolę w tej kwestii spełnia widok na miasto: "widok łączy miasto". Należałoby stworzyć punkty widokowe, które pozwalają spojrzeć na nasz gród jednocześnie z kilku stron. Chodzi tu o psychiczne łączenie przestrzeni miejskiej. Wiesław Skrobot wskazał, że  taką osią widokową mógłby być nasyp kolejowy dawnej trasy prowadzącej do Olsztynka. Prelegent zatrzymał się też na rozlewiskach Drwęcy, które są naturalną gąbką pochłaniającą wodę. Zamiast je zasypywać, co podnosi poziom wody w mieście, należałoby je zagospodarować pamiętając o tym, że Drwęca i rozlewiska tej rzeki to rezerwat przyrody.

Następnie prelegent przeszedł do dawnych, północnych przedmieść Ostródy-  ul. Gizewiusza, Polnej , Olsztyńskiej.

W przypadku ul. Polnej i Gizewiusza zachował się charakterystyczny, dziewiętnastowieczny  sposób zabudowy ulic.

Przy umiejętnej rewitalizacji można by odtworzyć starą część miasta. Od razu zastrzegł, że burzenie jest nie na miejscu.

Jak zwykle przy rozmowach o północnej części miasta wypłynął problem Polskiej Górki. Według Wiesława Skrobota jest to znakomicie zachowany teren zielony. Oczyszczenie go , stworzenie lapidariów dałoby miejsce do spacerów. Jednak do tego problemu trzeba podejść kompleksowo. Centrum z siedzibą moderatora mogłoby się znajdować w  dawnych koszarach. Byłaby to wyjątkowa i modelowa część miasta. Jednak niczego nie da się zrobić bez mieszkańców, którzy muszą mieć poczucie, że to również ich dotyczy. Podobnie jest z mieszkańcami ulic Gizewiusza, Polnej,  Olsztyńskiej. Jeśli ostródzianom zamieszkującym te tereny będzie zależeć na tym, by poprawić wizerunek miejsca ,w którym mieszkają i dbać o nie, to  takie przedsięwzięcie może się udać. Pewnie znajdą się interesariusze (osoby, instytucje, organizacje), którzy zechcą działać w tej sprawie. Wiadomo, że  jest to problem  trudny, ale trzeba mieć świadomość, że działanie musi być wielokierunkowe.

W przypadku rewitalizowania trzeba pilnować, by nie doszło  do gentryfikacji. Na czym polega ten proces? Po prostu wysprzedaje się prywatnym inwestorom miejsca pozostające do tej pory pod kontrolą komunalną: skwery, parki, komunalne mieszkania i kamienice. Przy tym nie wchodzą w grę żadne inne sposoby zagospodarowania i pomysły samych mieszkańców dzielnicy.  Jaki jest skutek takiego działania? Zmniejsza się obszar dostępny dla wszystkich mieszkańców. Często w takim kierunku idą miejskie programy rewitalizacji. A przecież nie o to chodzi w rewitalizacji.  Rewitalizacja ma zmienić sposób myślenia o przestrzeni miejskiej, ma ożywić, przywrócić do życia określoną część miasta. I, co najważniejsze, zintegrować  i wesprzeć mieszkańców.

Uczestnicy spotkania żywo dyskutowali, bo temat okazał się interesujący. Powstał nawet pomysł, by stworzyć grupę ostródzian , którzy chcą mieć wpływ na kształtowanie przestrzeni miejskiej.

Zdjęcia:  Janka Gukiewicz